طوطی طوق صورتی یا ملنگو پرنده‌ای از خانواده طوطیان است. این طوطی را در زبان انگلیسی «طوطی کوچک اسکندر»، «پاراکیت گردن حلقه ای» و «پاراکیت گردن حلقه ای صورتی» و در زبان ترکی استانبولی «یشیل پاپاعان» و در زبان آلمانی «هالس باند زتیچ» و در زبان فرانسوی «پروچ کوللر» و در زبان عربی «ببغاء الدره المطوق» گویند. این طوطی نیز طرفداران بسیاری دارد و از لحاظ جثه و اندازه کمی کوچکتر از شاه طوطی است و برخلاف شاه طوطی، فاقد لکه سرخ روی لبه بال است.
جنس نر=تقریبا کمی بزرگ‌تر از ماده می‌باشد و زیر گردن ان بعد از بالغ شدن رنگ مشکی و پشت گردن رنگ صورتی می‌شود. جنس ماده=کوچکتر از نرها بوده و به‌صورت ساده و پرهای به هم ریخته‌ای دارد.
طول طوطی ملنگو به مراتب از شاه طوطی کوچکتر بوده و اندازه بدن آن با احتساب دم در حدود ۴۰ سانتی‌متر و طول بال‌ها تقریباً ۱۵تا۵/۱۷ سانتی‌متر می‌باشد.
این طوطی دارای چهار زیرگونه است که دو زیرگونه آسیایی و دو زیرگونه آفریقایی هستند که هر دو زیرگونه آسیایی کمی درشت تر از زیرگونه‌های آفریقایی هستند. در زیر گونه‌های آفریقایی، پرنده بالغ بدنی کشیده و دمی بلندتر داشته و منقار بالایی آن سرخ تیره می‌باشد. در زیرگونه‌های آسیایی، پرنده بالغ جثه ای بزرگ‌تر داشته و منقار بالایی آن سرخ روشن است و منقار آن کمی بزرگ‌تر از زیرگونه‌های آفریقایی است. طول گردن و فاصله آن از سر در طوطی ملنگوی آفریقایی بیشتر از طوطی ملنگوی هندی است. طوطی ملنگوی هندی راحت‌تر از طوطی ملنگوی آفریقایی اهلی شده و استعداد بیشتری برای تقلید صدا دارد. طوطی ملنگو در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش دیده می‌شود. پرورش این طوطی امروزه علاوه بر ایران در عربستان سعودی، امارات عربی متحده و سلطان نشین عمان و همچنین هُنگ کنگ، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا رایج و متداول است. این پرنده همچنین در کشور مصر پرورش داده می‌شود و گله‌هایی از این پرنده در اطراف دانشگاه قاهره و پارک اورامان که دارای درختان بلند زیادی است دیده می‌شود. در طوطی ملنگو گاهی رنگ‌هایی به جز رنگ معمول سبز هم دیده شده به عنوان مثال طوطی ملنگو آبی رنگ که به واسطه جهش پدید آمده و فاقد طوق گردن می‌باشد. طول عمر ملنگو به‌طور معمول ۲۰ تا ۳۰ سال در شرایط اسارت می‌باشد البته در مواردی عمر تا ۵۰ سال نیز گزارش شده‌است.
رژیم غذایی
جوجه‌های طوطی ملنگو در حیات وحش، در سوراخ درختان رشد کرده و به زندگی ادامه می‌دهند، خوراک طوطی‌های ملنگو شامل لیست متنوعی از انواع جوانه‌ها، میوه‌ها، سبزیجات، فندقی (میوه)، انواع توت‌ها، و بذر است، گلهٔ وحشی این نوع طوطی‌ها نیز گاهی با پرواز چندین مایل دورتر از قلمرو خودشان به علوفهٔ مزارع و باغ‌ها هجوم می‌برند و باعث آسیب‌های گسترده می‌گردند
طوطی‌های کوچکتر گاهی از برگ‌های تازهٔ گل رز هم تغذیه می‌کنند، در هند، معمولاً غذای اصلی آن‌ها را دانهٔ غلات تشکیل می‌دهد و در طول زمستان این طوطی‌ها از نخود کفتری تغذیه می‌کنند. در کشور مصر و در طول بهار، تغذیه این پرندگان از انواع توت تشکیل می‌شود و در طول تابستان به تغذیهٔ از میوهٔ درخت نخل یعنی خرما هم می‌پردازند، گاهی به مزارع آفتابگردان و ذرت رفته و از دانهٔ این نوع گیاهان هم استفاده می‌کنند
غذای این پرنده در اسارت شامل انواع زیادی از مواد غذایی می‌باشد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت هستند از تعدادی از میوه‌ها، سبزیجات، دانه‌های مغذی، و مقادیر بسیار اندکی از گوشت پخته برای تأمین پروتئین مورد نیازش، این در حالی است که از مصرف موادی همچون روغن، نمک، شکلات، الکل و غذاهای دارای مواد نگهدارنده برای تغذیه این پرنده باید اجتناب نمود.
خلق و خو و خصوصیات ملنگوها
طوطی‌های ملنگو در طبیعت به صورت گله‌ای زندگی می‌کنن و خیلی اجتماعی هستن.
به همین دلیل این پرنده برای خانواده‌ها گزینه بهتریه تا یک نفر که تنها زندگی می‌کنه.
این پرنده خیلی باهوش و بازیگوشه و به فعالیت و بازی زیادی در طول روز نیاز داره؛ وگرنه حوصله‌ش خیلی زود سر می‌ره. طوطی ملنگو نیاز به توجه دائم شما و سایر اعضای خانواده داره و اگه زیاد تنها بمونه یا بهش بی‌توجهی بشه دچار انواع مشکلات رفتاری مثل نوک زدن، جویدن و خرابکاری می‌شه.
اگه به اندازه کافی واسه طوطی سبز وقت بذارید و هرروز بازی و فعالیت کنه پرنده‌ای بسیار دوست‌داشتنی، وفادار و همراه و همنشین خواهد بود.
این پرنده برخلاف خیلی از طوطی‌ها مثل کاسکو که تنهایی رو ترجیح می‌دن اصلا پرنده خجالتی نیست و دوست داره با آدما دوست بشه و باهاشون معاشرت کنه.
وضعیت سلامتی و بیماری‌های طوطی ملنگو
ملنگوها عموما پرنده‌های سالمی هستن و بیماری‌های زیادی اونا رو تهدید نمی‌کنه. با این حال، در طول عمر طولانی ملنگو ممکنه با بیماری‌هایی مواجه بشه.
برخی از بیماری‌های رایج طوطی سبز عبارتند از:
پولیوماویروس
پسیتاکوز یا ذات الریه عفونی
عفونت قارچیِ آسپرژیلوز فومی گاتوس
و عفونت‌های باکتریایی
همینطور اگه این طوطی اجتماعی زیاد تنها بمونه و افسرده بشه ممکنه دچار انواع مشکلات و اختلالات رفتاری مثل پرکنی بشه.
توانایی حرف زدن و تقلید صدا
این طوطی سبز و خوشگل از سن ۸ ماهگی تا ۱ سالگی شروع به حرف زدن می‌کنه و اگه خوب بهش آموزش داده بشه تا ۲۰۰ کلمه رو هم به راحتی می‌تونه یاد بگیره و تقلید کنه.
ملنگوها طوطی‌های پرحرفی به حساب میان و حرف زدنشون از تقلید آواها و صداها گرفته تا سوت زدن، جیغ زدن و دادن زدن متغیره. مخصوصا صبح‌ها و عصرها خیلی سر و صدا می‌کنن؛ بنابراین اگه تو آپارتمان زندگی می‌کنید قبل از نگهداری ملنگو این موضوع رو در نظر داشته باشید.
طوطی سبز به خاطر هوش فوق‌العاده‌ای که داره خیلی زود حرف زدن رو یاد می‌گیره و کلمات مختلفی رو می‌تونه تقلید کنه. بنابراین مراقب کلماتی که بهش یاد می‌دید باشید؛ چون مدام اونا رو جلوی همه، حتی مهمونا و غریبه‌ها تکرار می‌کنه!
تغذیه و رژیم غذای طوطی ملنگو
طوطی‌های ملنگو در طبیعت طیف متنوعی از میوه‌ها، سبزیجات، مغزیجات، توت‌ها و دانه‌ها رو می‌خورن. اونا همینطور از خوردن شیره گل‌ها و حتی خود گل‌ها هم لذت می‌برن.
در مورد طوطی ملنگو خانگی خیلی‌ها معتقدن غذای خشک یا پلت های مخصوص بهترین رژیم غذایی برای اوناست؛ اما خوبه که غذاهای متنوعی هم در اختیارش قرار بدید.
انواع برگ‌ها و سبزیجات سبز و میوه‌ها برای تامین نیازهای تغذیه‌ای طوطی مفید و ضروریه و طوطی هم از خوردنشون لذت می‌بره.
میوه‌هایی مثل سیب، پرتقال، موز، انگور (بدون هسته)، ملون، توت فرنگی، انبه و … رو می‌تونید به ملنگو بدید.
همینطور سبزیجاتی مثل ذرت، اسفناج، لوبیاجات، نخودفرنگی، کاهو، کرفس و جوانه‌ها هم برای طوطی سبز مفید و بی‌ضرر هستن.
مواد غذایی پخته مثل لوبیاجات، غلات، برنج و کمی مرغ پخته هم می‌تونه هرازگاهی جزء رژیم غذایی طوطی باشه.
توجه مهم: حواستون باشه که آووکادو، شکلات، نمک و غذاهای چرب و پرادویه و الکل برای طوطی ملنگو سمی و خطرناک هستن!
آیا طوطی ملنگو مناسب سبک زندگی منه؟
ملنگوها اجتماعی هستن و اصلا از تنها موندن خوششون نمیاد. این طوطی‌ها در روز به ۲-۳ ساعت بازی و فعالیت خارج از قفس نیاز دارن. اگه وقت و انرژی کافی برای این طوطی باهوش و بازیگوش دارید پس ملنگو هم خونه ای دوست داشتنی و دلنشین برای شما خواهد بود.
ملنگوها به معاشرت با شما نیاز دارن و هرچقدر خونه تعداد اعضای خانواده بیشتر باشه خوشحالترن. بنابراین طوطی ملنگو برای خانواده‌ها مناسبتره تا برای یک نفر که تنها زندگی می‌کنه.